سرمربی تیم قایقران تکاب گفت: فرماندار و سایر مسؤولان شهر ما حتی یک بار زحمت حضور در یک مسابقه یا تمرین ما را به خود ندادند گویا با مفهوم ورزش بیگانه هستند و نمی‌دانند این مقوله در رفع مشکلات اجتماعی و فرهنگی تاثیردارد.
به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه، با پایان یافتن لیگ دسته دوم فوتسال کشور در مرحله مقدماتی تیم فوتسال قایقران تکاب در اولین تجربه حضور خود در چنین مسابقاتی با فراز و نشیب‌هایی همراه بود، هرچه بود پایان خوشی برای تیم خوش اخلاق قایقران تکاب نداشت و این تیم با قرار گرفتن در انتهای جدول یه لیگ دسته سوم سقوط کرد.
بعد از پایان این رقابت‌ها گفتگویی با مهدی واعظ سرمربی جوان این تیم که علاوه بر وظیفه مربیگری از منابع مالی خود برای ورزش و جوانان شهر تکاب خرج می‌کند انجام دادیم.
گفتگوی ما را با این مربی جوان در ادامه بخوانید.
* آیا دوباره در سطح فوتسال کشوری تیم قایقران را خواهیم دید؟
با توجه به بی‌مهری‌های زیاد، عدم حمایت‌ها و مشکلات بی‌شماری که چندین سال اخیر و بخصوص امسال در حق ما روا شد مطمئنا دیگر با این شرایط به تیمداری در سطح ورزش قهرمانی ادامه نخواهیم داد، از سال ۸۰ ما بدون هیچ حمایت و اسپانسری شروع به فعالیت کرده و از سطح دسته دو تکاب مرحله مرحله به دسته دو کشور رسیدیم و در هیچ مرحله‌ای دست حمایتگری نبود که ما را یاری کند.
عشق و علاقه و تعصب هم در این شرایط، بیشتر از اینکه عاقلانه و منطقی باشد متمایل به دیوانگی است.
*آیا در شهر طلاخیز تکاب حمایت مالی از ورزش صورت می‌گیرد؟
خیلی دردآور است که شهر تکاب با دو معدن طلای بزرگ که در خاورمیانه بی‌نظیر است و دهها معدن سنگ متمول هیچ حمایتی از ورزش همگانی و قهرمانی نکنند و با وجود چنین پایگاه‌های مالی قوی، جوانان تکابی با دست خالی و بدترین شرایط در عرصه‌های ورزش حضور یابند.
شهرهای دیگر با کارخانه‌های کوچک و متوسط حمایت شایسته‌ای از تیم‌های‌شان دارند آن وقت ما روی طلا نشسته‌ایم و با هزینه شخصی یک معلم ساده و یک شغل آزاد ضعیف به مصاف کوه مشکلات می‌رویم!
چندین بار دیدیم که شما از خداحافظی حرف زدید آن هم در شرایط مسابقات دلیل آن چه بود؟
عشق و علاقه بی‌حد ما به ورزش و همچنین احساس دین و وظیفه نسبت به استعدادهای جوان موجب ماندگاری ما در این عرصه بوده است.
بنده از سال ۹۰ تا الان بهخاطر مشکلات مالی شدید باشگاه قایقران و عدم حمایت هیچ مسؤول و ارگانی چندین بار تصمیم به خداحافظی و عدم فعالیت گرفته‌ام که هر بار به دلیل اصرار برخی دوستان و اشخاص بزرگوار و احساس مسؤولیت نسبت به ورزش شهر از تصمیم خود منصرف شده‌ام.
امسال نیز شرایط و مشکلات با توجه به سطح بالای فعالیت، حادتر بود و تنها با همراهی سرپرست زحمتکش و بی‌همتای قایقران فردین دهقان، خیلی از مواقع باید همه مشکلات را به تنهایی حل می‌کردیم که واقعا طاقت فرسا بود.
به عنوان مربی فقط ده درصد تمرکز بنده بر روی مسایل فنی بود و بقیه وقت و فکر من به کارهای تدارکاتی، مدیریتی، مالی، پشتیبانی و غیره معطوف بود، متأسفانه با شرایط موجود، دیگر ادامه فعالیت و خدمت به ورزش اصلا امکان‌پذیر نیست.
چه انتظاری از مسئولان داشتید و آیا توانستند انتظارات شما را برآورده کنند؟
با وجود اثبات عدم حمایت مسؤولان در سال‌های گذشته، حداقل امسال امیدوار بودیم که به خاطر آبروی شهر، حساسیت و اهمیت حضور در دسته دو کشور، مسؤولان شهر اقدامی بکنند.
با وجود مراجعات حضوری و چندین بار مکاتبه و تماس تلفنی متأسفانه فرماندار هیچ اقدامی در جهت حمایت از این تیم که نماینده تکاب در کشور بود به عمل نیاورد، واقعا این بی‌مهری‌های دست اندرکاران ورزش تکاب مایه تأسف و شرمساری می‌باشد.
در حالی که به چشم خود دیده‌ایم که در شهرهای همجوار استاندار و فرماندار و مدیرکل ورزش و سایر مسئولین چگونه و به چه شکلی از تیم‌های خود حمایت میکنند متاسفانه فرماندار و سایر مسؤولین خدوم شهر ما حتی یک بار زحمت تشریف فرمایی به یک مسابقه یا تمرین ما را به خود ندادند گویی اصلا با مفهوم ورزش و اهمیت آن در رفع معضلات اجتماعی و فرهنگی بیگانه هستند، برای این همه بی‌توجهی مدیران باید تأسف خورد.
* آینده فوتسال شهر تکاب را چگونه می‌بینید؟
با توجه به افتخارات بی‌نظیر قایقران در رشته فوتسال و کسب چندین مقام قهرمانی و حضور مداوم این تیم در مسابقات مختلف، فوتسال تکاب به یکی از قطب‌های استان تبدیل شده است.
هم اکنون استعدادهای کم سن و سال و فوق العاده‌ای در فوتسال تکاب فعالیت میکنند و چندین تیم هم به واسطه الگوبرداری از قایقران در تیم‌های پایه شهرستان و استان حضور دارند.
اگرچه برای ادامه روند رو به رشد فوتسال تکاب نیاز به مربیان متخصص و آموزش‌دیده هست ولی بنده با وجود کمبودهای مالی و مشکلاتی که اشاره کردم آینده فوتسال تکاب را مطلوب ارزیابی نمی‌کنم و مطمئنا با ادامه روند موجود و این سوء مدیریت‌ها، فوتسال تکاب با افت شدید و حتی زوال همیشگی روبرو خواهد شد.
قایقران تکاب را در استان همه با اخلاق و غیرت مثال زدنی‌اش می شناسند آیا بازهم به این رویه بازیکن سازی خود ادامه خواهید؟
بله قایقران از همان ابتدا مظهر تعصب و یکرنگی و تلاش بوده و هست، کمتر تیم و کمتر بازیکنانی را در شرایط اقتصادی و ورزشی امروز می‌توانید پیدا کنید که در همه سطوح استانی و کشوری با هزینه‌های شخصی حضور فعال داشته باشند.
مطمئنا یکی از دلخوشی‌ها و انگیزه‌های اصلی ما همین بازیکن سازی و معرفی استعدادهای بومی به فوتسال کشور می‌باشد.
در حال حاضر نمی‌توانم پاسخ روشنی به ادامه روند فعالیت و بازیکن‌سازی قایقران بدهم و خیلی به استمرار این امر مهم خوش‌بین نیستم.
* برنامه شما برای آینده تیم قایقران تکاب چیست؟
همان طور که در سوال‌های قبلی گفتم با وجود بدهی‌های کلان مالی باشگاه و عدم حمایت‌ها، آینده روشنی برای استمرار فعالیت‌ها متصور نیستم؛ از سالیان گذشته بنده و سرپرست تیم فقط به بازپرداخت وام‌های بانکی و بدهی‌های دیگر مشغول هستیم و إن شاء الله در آینده هم با توقف فعالیت‌ها، به پرداخت باقی قسط‌های بانکی بپردازیم.
شاید تیم‌های پایه قایقران به صورت تفریحی و در سطح شهرستان فعالیت کنند.
* در راستای تیمداری در سطح لیگ دسته دو چه مشکلاتی داشتید؟
تیمداری در این سطح بدون پشتوانه‌ی مالی مطمئنا کاری سخت و محال هست و بعد از مسجل شدن امتیاز تیم در لیگ دو متأسفانه کمترین حمایت‌ها از این تیم شد.
نه تنها هیچ بودجه‌ای برای خرید بازیکن باتجربه کشوری به ما اختصاص ندادند بلکه تا یک هفته به شروع مسابقات هم هزینه حق شرکت در مسابقات را نداشتیم و در آخرین لحظات این مبلغ نیز با رایزنی‌های نماینده مردم تکاب در مجلس و پیگیری خودمان تأمین شد.
در حالی که اکثر تیم‌ها از بازیکنان باتجربه و باسابقه کشوری در این سطح استفاده میکنند ولی به دلیل نبود بودجه نتوانستیم هیچ بازیکن مطرح و تأثیرگذاری به خدمت بگیریم.
گرچه رویکرد اصلی ما میدان دادن به استعدادهای بومی بود ولی خرید حداقل سه بازیکن باتجربه می‌توانست هم کیفیت بازی تیم را ارتقا بدهد و هم سطح بازیکنان بومی را هم افزایش بدهد.
متأسفانه بر خلاف انتظار و با وجود مکاتبات فراوان، کوچکترین حمایتی از ما نشد و ما را کت بسته داخل دریای طوفانی لیگ دو رها کردند، مگر می‌شود ۱۴ هفته با دست خالی و بدون یک ریال کمک دولتی و خصوصی در کارزار دسته دو کشوری دوام آورد.
به هر حال امیدوار هستیم به زودی مسئولان امر تنها در برنامه‌ها و همایش‌ها قول و شعار را از ورزش قهرمانی ندهند و به نوعی وارد گود عمل شوند تا ورزشکار مناطق محروم همچون تکاب برابر با سایر شهرهای بزرگ بتوانند استعدادهای خود را بروز دهند.
--------------------------
مصاحبه از امید باراندوزی
